Disaster date

Ik had deze man een maand geleden op een internet datingssite gevonden. Na wat gesproken te hebben besloten we om op een zaterdag samen te gaan lunchen. Hij woonde ongeveer 90 minuten van mij vandaag dus het was wel even een ritje naar mijn huis. Hij kwam opdagen in een heel klein oud autootje. De auto leek op de auto van mister Bean. Hij kwam er ook wat moeilijk uit omdat hij natuurlijk heel lang is. Hij begroette me bij de deur. Ik was geschokt. Hij was onverzorgd en zijn kleren zaten vol met gaten. Hij zag er echt uit als een zwerver.

Hij legde me uit wanneer hij aan het rijden was dat hij zeer voorzichtig moest zijn omdat de vloermat het misschien niet kon houden en daarom het niet veilig was deed ik maar rijden.

Niemand wil me

We gingen naar de chinees. Hij vertelde me hoe mooi ik was en hoe zeker hij van de zaak was dat ik hem niet wilde want niemand wou dat. Hij ratelde alleen maar door of hoe hij zijn vingers was verloren door te spelen met explosieven toen hij nog een tiener was. Hij showde me zijn handen en zei dat niemand zo iemand wil. Als hij even klaar was met over zijn handen te praten ging hij alleen maar door over dat hij geen baan had, dat hij daar over gelogen had omdat een vrouw met klasse niet met een man wou daten met geen baan en vooruitzichten. Natuurlijk wist ook niet of hij zijn huis kon behouden, maar eigenlijk was het geen huis maar een woonwagen. Hij wilde dit allemaal niet aan mij vertellen omdat hij voelde ik niet met hem wou afspreken wanneer ik wist dat hij in een woonwagen woonde, geen geld had en lelijk was. Goh zou je denken?

Einde aan z’n leven

Hij snikte en huilde hysterisch en tussendoor schreeuwde hij dat hij een einde aan zijn leven zou maken wanneer ik hem niet wilde. Niemand wilde hem en ik was zijn laatste kans. Ik pakte zijn hand, wat ik liever eigenlijk niet deed en zei dat er op elk potje een dekseltje past. Geduld is een schone zaak. Alles komt goed alleen als je er zelf in geloofd. Wonderbaarlijk kon hij wel de lunch betalen en we gingen terug naar mijn huis.

Een cadeautje

Toen we eenmaal thuis waren zei hij dat hij een cadeau had die in zijn mister Bean auto lag. Hij was het bijna vergeten. Hij kwam terug met twee papier tasjes met drank. Hij overhandige mij de fles die nog niet geopend was. Hij was uit de andere fles flink aan het drinken. Hij duwde zich ongevraagd mijn huis in. Ik vond dit helemaal niks en vroeg hem te vertrekken. Natuurlijk wou hij niet weg en bleef maar drinken. Hij kwam met het smoesje aan dat hij te dronken was om nog te kunnen rijden en toch echt de avond hier moest doorbrengen. Natuurlijk trapte ik daar niet in en vertelde hem dat hij al op weg was op naar huis te gaan. Ik werd brutaal, trapte hem de deur uit en deed de deur op slot. Daaaaag disaster date.

Ik weet niet of ik dit onder veronderstelling of als raar moet verwoorden, maar ik denk dat raar alle punten wel opsomt. Mensen zijn niet altijd wat ze zeggen dat ze zijn. Vooral op online datingssite is dit het geval. Al denk je de man zo goed te kennen, zal het in real-life altijd wel tegenvallen.